Σημείωμα έκδοσης
Οι «Μορφωτικές Εκδόσεις» παρουσιάζουν σειρά ντοκουμέντων του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας, που δημοσιεύτηκαν στη διάρκεια της γενικευμένης, δημόσιας πολεμικής του ενάντια στην καθοδήγηση του ΚΚΣΕ και στο σύγχρονο ρεβιζιονισμό, στα χρόνια 1963-1964. Η παρουσίαση αυτών των ντοκουμέντων γίνεται σε μορφή ανατύπωσης από τις «Ιστορικές Εκδόσεις».
Στον τόμο αυτό περιλαμβάνονται δυο αξιοσημείωτες, από πολιτική και ιστορική άποψη, εκδόσεις. Η πρώτη έκδοση, με το γενικό τίτλο «Για τις διαφορές ανάμεσα στην ηγεσία του ΚΚΣΕ και στο ΚΚΚίνας», κυκλοφόρησε από τις «Ιστορικές Εκδόσεις», το 1963 και περιέχει τα παρακάτω κείμενα:
1. Τις «Προτάσεις σχετικά με τη γενική γραμμή του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος», που αποτελούν απάντηση της ΚΕ του ΚΚΚίνας της 14 Ιουνίου 1963 στην επιστολή της ΚΕ του ΚΚΣΕ της 30 Μαρτίου 1963, σε μετάφραση Ισαάκ Ιορδανίδη.
2. Τρία βαρυσήμαντα άρθρα της «Λαϊκής Ημερησίας» και της «Κόκκινης Σημαίας» του Πεκίνου, που αποτελούν απάντηση στην ανοικτή επιστολή της ΚΕ του ΚΚΣΕ της 14 Ιουλίου 1963 και δημοσιεύθηκαν στις 6 Σεπτεμβρίου 1963, με τους επιμέρους τίτλους:
α) Οι διαφορές ανάμεσα στην καθοδήγηση του ΚΚΣΕ και σε μας. β) Για το ζήτημα Στάλιν, γ) Είναι η Γιουγκοσλαβία σοσιαλιστική χώρα;
Τα τρία αυτά άρθρα είναι σε μετάφραση Μίνας Ζωγράφου.
Η δεύτερη έκδοση, που περιέχεται στον παρόντα τόμο, με το γενικό τίτλο «Η προλεταριακή επανάσταση και ο χρουστσωφικός ρεβιζιονισμός», κυκλοφόρησε από τις «Ιστορικές Εκδόσεις», το 1964 και περιλαμβάνει τα παρακάτω τέσσερα βαρυσήμαντα κείμενα, με τους επιμέρους τίτλους:
α) «Οι καθοδηγητές του ΚΚΣΕ είναι οι πιο μεγάλοι διασπαστές της εποχής μας». Άρθρο της «Λαϊκής Ημερησίας» και της «Κόκκινης Σημαίας» του Πεκίνου, που δημοσιεύθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 1964.
Σχετικά με την ανοιχτή επιστολή της ΚΕ του ΚΚΣΕ.
β) «Η προλεταριακή επανάσταση και ο χρουστσωφικός ρεβιζιονισμός». Άρθρο της «Λαϊκής Ημερησίας» και της «Κόκκινης Σημαίας» του Πεκίνου, που δημοσιεύθηκε στις 31 Μαρτίου 1964. Σχετικά με την ανοιχτή επιστολή της ΚΕ του ΚΚΣΕ.
γ) ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ - Θέσεις για το πρόβλημα του ειρηνικού περάσματος, της ΚΕ του ΚΚΚίνας. [Παρουσιάστηκε στις 10 Νοεμβρίου 1957 από την αντιπροσωπεία του ΚΚΚίνας στην ΚΕ του ΚΚΣΕ].
δ) Σχετικά με την έκθεση Σουσλώφ. Σχόλιο της «Λαϊκής Ημερησίας» του Πεκίνου, που δημοσιεύθηκε στις 28 Απριλίου 1964. Τα τέσσερα αυτά κείμενα είναι σε μετάφραση Γιάννη Χοτζέα. Με τα κείμενα του ΚΚΚίνας κορυφώνεται η ιδεολογικο-πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στο ΚΚΚίνας και στην καθοδήγηση του ΚΚΣΕ, η οποία ξεκίνησε σταδιακά, ύστερα από το 20ο Συνέδριο του ΚΚΣΕ, το 1956, ένα συνέδριο που αποτέλεσε την αφετηρία της αντεπαναστατικής στροφής και οδήγησε τελικά στον εκφυλισμό και την καπιταλιστική παλινόρθωση τη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες ρεβιζιονιστικές χώρες.
Στις επιθέσεις της καθοδήγησης του ΚΚΣΕ, το ΚΚΚίνας απαντάει μ' ένα συνολικό τρόπο συνοψίζοντας όλα τα ζητήματα αρχών και γενικής γραμμής του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος. Η διατύπωση των γενικών αρχών σηματοδοτεί τη ρήξη του ΚΚΚίνας με τους σοβιετικούς ρεβιζιονιστές, εξέλιξη η οποία επηρεάζει και επιταχύνει τις διεργασίες παρόμοιου χαρακτήρα, που είχαν αναπτυχθεί στο εσωτερικό πολλών άλλων κομμουνιστικών κομμάτων ύστερα από το 20ό συνέδριο, οδηγώντας, κύρια μετά το 1963, στη δημιουργία μιας σειράς νέων μαρξιστικών-λενινιστικών κομμάτων και οργανώσεων και τη γενική ρήξη τους με το ντόπιο ρεβιζιονισμό, σε κάθε συγκεκριμένη χώρα.
Στην Ελλάδα, η πρωτοβουλία δημιουργίας του μαρξιστικού-λενινιστικού κινήματος ανήκει σε πρώην εξόριστους κομμουνιστές. Στις αρχές του 1963, δημιουργήθηκαν οι «Ιστορικές Εκδόσεις», που με την έκδοση έργων του Μάο Τσετούνγκ και ντοκουμέντων αντιρεβιζιονιστικής πολεμικής του ΚΚΚίνας (άρθρων της «Λαϊκής Ημερησίας» του Πεκίνου κ.ά.) έστελναν μηνύματα προς πολλές κατευθύνσεις και, πρακτικά, προωθούσαν τη δουλειά για μια προκαταρκτική συσπείρωση κομμουνιστών μαρξιστών-λενινιστών γύρω από ένα κέντρο. Τον Ιούνη του 1964, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα σύσκεψη
μιας ομάδας κομμουνιστών, κύρια πρώην εξόριστων του Αη-Στράτη, που δημιούργησαν τον πρώτο οργανωμένο πυρήνα των μαρξιστών-λενινιστών της Ελλάδας. Και τον Οκτώβρη της ίδιας χρονιάς, εκδόθηκε το περιοδικό «Αναγέννηση», που αποτέλεσε την πρώτη δημόσια εμφάνιση του μαρξιστικοΰ-λενινισιικοΰ κινήματος της Ελλάδας και εγκαινίασε την ανοιχτή αντιπαράθεση του με το σύγχρονο ρεβιζιονισμό και τους φορείς του. Για δυόμισι περίπου χρόνια, από τον Οκτώβρη του 1964 ως την επιβολή της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας, τον Απρίλη του 1967, η «Αναγέννηση», με εκδότη τον Ισαάκ Ιορδανίδη και υπεΰθυνο συντάκτη τον Γιάννη Χοτζέα, στάθηκε το ιδεολογικό-πολιτικό και οργανωτικό κέντρο σημαντικών προσπαθειών και αγώνων που θεμελίωσαν το σύγχρονο μαρξιστικό-λενινιστικό κίνημα της Ελλάδας.